คลัง NC By punterfly

"ทะ.. ท่าน!" ร่างเล็กร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อมีมือหนาสอดเข้ามาที่ใต้ร่างของเขาก่อนที่จะยกแทระให้ลอยหวืดขึ้นในอากาศอย่างบัดดล ใบหน้าที่ขึ้นสีอย่างตื่นคระหนกเมื่อเสื้อผ้าอาภรณ์ของแทระกำลังถูกรุกล้ำ และปลดมันออกลงช้าๆราวกับกวางน้อยที่กำลังถูกเหยื่อตะครุบแล้วค่อยๆใช้กรงเล็บลากผ่านร่างกายที่เต็มไปด้วยเลือดอย่างอ้อยอิ่ง

มือของแทระพยายามอย่างมากที่จะออกตัวขัดขืนหากแต่ว่าแทระกลับไม่สามารถทำอะไรชายหนุ่มคนนี้ได้เสียเพียงนิด ราจอนห์ช้อนตัวแทระแล้ววางลงบนตักแกร่งของเขา มือเล็กจับยันเข้าที่เตียงนอนของตนในขณะที่มืออีกข้างก็ถูกมือหนากว่าจับพาดเอาไว้ให้โอบเข้าที่รอบลำคอ

ใบหน้าหล่อร้ายค่อยๆยื่นเล้ามาฝังปลายจมูกเพื่อสูดดมความหอมที่ติดอยู่ทั่วเรือนกายของแทระอย่างจาบจ้วงเข้าที่ช่วงพวงแก้มนิ่ม ไล่จมูกลงมาต่ำเรื่อยจนถึงซอกคอขาว ริมฝีปากหยักไม่ลืมที่จะก้มลงไปกดจูบเข้าที่ลำคอสวยและฝากฝังรอยกลีบกุหลาบนั้นเอาไว้อย่างน่าพึงพอใจ ใช้มือของตนเพียงข้างเดียวในการเกี่ยวรวบข้อมือเล็กทั้งสองที่กำลังทำร้าย ทุบตีเขาไม่หยุดแล้วออกแรงบังคับจนมือทั้งสองของแทระต้องเป็นฝ่ายรามือไป

"แทระ.. เราไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่ามานานเสียแล้ว.." ใช้สองมือของเขาในการจับร่างของแทระให้หันหน้าเข้าชนกับเขา ขาข้างหนึ่งของร่างบางเกี่ยวเกาะมาที่เอวสอบอย่างสั้นไหวและเอนเอียงถึงแม้ว่าจะมีผืนเตียงคอยรับน้ำหนัก กว่าแทระจะสามารถนั่งคร่อมอีกคนเอาไว้ในสภาพที่พอดี เมื่อนั้นแทระก็ได้รู้ว่าบนเรือนร่างของเขาไร้ซึ่งอาภรณ์เอาเสียแล้ว

"ทะ.. ทาน.. อื้อ.. มะ..อื้อ อึก!" ร้องครางออกมาอย่างไม่เป็นภาษาเมื่อลิ้นร้อนกำลังเกี่ยวตวัดหยอกล้ออยู่กับยอดปทุมสีสวยข้างหนึ่งของตน อีกมือที่ไม่อยู่นิ่งนั้นก็บีบคลึงยอดอกจนอดที่มันจะชูชันขึ้นเพราะแรงอารมณ์เสียมิได้ คนตัวเล็กที่เมื่อเห็นว่าตนเองไม่สามารถควบคุมอะไรได้มากกว่าสิ่งอื่นใด เขาจึงจำยอมให้ราจอนห์ก้มหน้าลงแสวงหาความสุขใส่ตัวเองแทน

"อดทนหน่อยนะแทระ.. ถ้าเจ้าไม่ดื้อ ข้าสัญญาว่าจะไม่ทำรุนแรง"

"ข้าไม่อยากเชื่อ.. แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าท่านมิเคยโกหกโป้ปด"

"หึ..เด็กดี.." มือหนาของราจอนห์เอื้อมมาจับเข้าที่มือข้างหนึ่งของแทระ เขาดึงมืออีกฝ่ายให้ยกขึ้นก่อนจะจับกุมเข้ามายังบางสิ่งบางอย่างที่เริ่มพอง โตขึ้นภายใต้เนื้อผ้ากางเกงของเขาเบาๆ สิ่งที่แสดงความเป็นชายของจองกุกในขนาดที่จับกุมได้จนเต็มมือแบบนั้นพาให้แทระหน้าร้อนผ่าวเสียดื้อๆ ".. ดูสิ.. มันโตขึ้นอีกแล้วนะ"

ราจอนห์พูดพลางฉีกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

"อะ..เอ่อ คือ ทะ.. ท่าน.. อึก! อื้อ" ร่างบางแทบจะสำลักออกมาเพราะความจุกเมื่อนิ้วเรียวยาวของราจอนห์สอดเข้ามาอยู่ภายในโพรงปากของเขา นิ้วเรียวเกี่ยวตวัดแล้วกดลงที่ลิ้นของแทระอย่างหยอกล้อและนึกสนุก น้ำสีใสที่ไหลอาบทั่วรอบริมฝีปากนั้นชวนให้ราจอนห์ถูกปลุกเร้าอารมณ์ตัณหาที่มีมากไปกว่าเดิมเสียอีก

ในไม่ช้าเสื้อผ้าอาภรณ์ของร่างหนาก็ถูกปลดออกจากเรือนร่างเสียทั่วทั้งลำตัว กายใหญ่ที่ต้นแขนอุดมไปด้วยกล้ามมัดที่หนาแน่นสมดั่งชายชาติบุรุษ น่าแปลกที่แทระเองก็เป็นชายเหมือนกันแต่ก็บ่อยครั้งเหลือเกินที่อดที่จะ หลงใหลไปเสียมิได้ ใบหน้าหล่อร้ายยื่นเข้ามาใช้กลีบปากบดคลึงกับอวัยวะประเภทเดียวกันกับของแทระ สองมือโอบเอวเล็กให้แนบชิดกับอก ใช้อาวุธใหญ่ท่อนล่างเสียดสีเข้าเบาๆระหว่างก้อนเนื้อกลมมนทั้งสองข้างของแทระจนคนตัวเล็กกว่าต้องสะดุ้งอย่างแรง

เป็นอีกครั้งที่ความทรงจำอันเลวร้ายหวนกลับมาในยามที่ครั้งแรกของความบริสุทธิ์ ของแทระถูกนำลงมากระชากและย่ำยีจนมันไม่เหลือชิ้นดี แทระเจ็บมากประหนึ่งกับกระดูกทุกส่วนกำลังถูกบดขยี้ลงให้แตกสลายด้วยน้ำมือ ของคนใจร้ายคนนั้น แทระกลัว..

สิ่งที่กลัวที่สุด นั่นก็คือจิตใจอันดำมืดไร้ซึ่งแสงสว่างของราจอนห์

"อย่าดื้อกับข้าสิ.. อยู่นิ่งๆ.." พยายามสะกัดอารมณ์เลวร้ายที่สามารถจะปะทุออกมาจากร่างกายของราจอนห์ได้ทุกเมื่อยามที่แทระกำลังแสดงถึงกระกระทำที่ขัดขืนอยู่ ร่างกายเล็กที่เริ่มหดตัวถอยหนีเขานั้นมันทำให้ราจอนห์ไม่พอใจ แต่เพราะความรู้สึกบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นมาแทรกระหว่างเขากับแทระอย่างน่าแปลกประหลาด นั่นเลยทำให้ราจอนห์ยอมตั้งสติและยั้งในน้ำมือของตนลง

"ขะ..ข้ากลัว.. กลัวว่าจะเจ็บอีก..."

"ปล่อยกายของเจ้าให้เป็นไปตามอารมณ์เสียเถิด.. ให้ค่ำคืนนี้มีเพียงข้า ข้าสัญญาว่าในราตรีนี้ ข้าจะโอบล้อมรอบกายเจ้าด้วยตัวของข้าเอง.."

ราจอนห์ยิ้มอีกครั้ง

น่าแปลกที่ครั้งนี้มันเต็มไปด้วยความอบอุ่น..

แทระจ้องมองใบหน้าของอีกฝ่ายเอาไว้ด้วยความหลงใหลไร้การปิดบัง รอยยิ้มที่อบอุ่นแบบนั้น มีเพียงครั้งเดียวที่แทระได้เห็นนั่นก็คือตอนที่ราจอนห์คิดว่าแทระเป็นมินทรา แต่ในวันนี้.. แทระคือแทระ ช่างน่าดีใจอยู่ไม่น้อยที่ราจอนห์กำลังมอบความอบอุ่นมาให้เขา.. ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงเสี้ยวก็ตาม

นิ้วเรียวของราจอนห์ค่อยๆลากผ่านลงมาตรงช่วงหน้าท้องและหยุดวนเล่นอยู่บริเวณนั้นเพียงครู่ สติของแทระขาวโพลนไร้ซึ่งการรับรู้สิ่งอื่นใด หากแต่พอรู้ตัวอีกที ก็ดูเหมือนจะเป็นยามที่นิ้วของราจอนห์กำลังสอดใส่เข้ามาที่ทางช่องสวาทของแทระ

"อ๊ะ.. อื้อ.. ท่าน..อ๊า ข้าเสียว" คนตัวเล็กร้องออกมาและดูเหมือนว่าจะเป็นที่พอใจแก่ราจอนห์ได้เป็นอย่างดี คนร่างสูงกระชับอ้อมกอดของตนเองที่โอบกอดแทระเอาไว้ให้แน่นยิ่งขึ้นไปอีก ใช้นิ้วของตนในการหมุนเป็นวงกลมอยู่ที่ในทางเข้าอันแสนบอบบางนั้น มือเล็กของแทระจึงเอื้อมไปจับที่มือหนานั้นอย่างรวดเร็ว "พะ.. พอก่อน"

"ไมแทรา!!" ราจอนห์คิ้วขมวดพร้อมกับขึ้นเสียงอย่างไม่พอใจอีกระลอกเมื่อเห็นว่าแทระกำลังแสดงท่าทีที่ขัดขืนอีกครั้ง ".. ข้าบอกว่า..!"

"ขอของท่านเข้ามาเลยได้ไหม..?"

"..............."

"..ข้า..ข้าไม่ไหวแล้ว..ข้าเสียว.."

"เจ้ากำลังทำตัวน่ารักกับข้าเสียเหลือเกิน.."

ราจอนห์ยอมทำตามคำขอของแทระในที่สุดเมื่อเขายอมเลิกใช้นิ้วกับช่องทางรักเพื่อต้องการที่จะให้มันขยายตัวให้กว้าง แต่ถ้าแทระไม่ชอบเขายินดีที่จะทำตามคำขอของร่างเล็ก แกนกายใหญ่ค่อยๆเสียบเข้ามาหลังจากที่การเล้าโลมนิ้นสิ้นสุดลง คนตัวเล็กรู้สึกเจ็บแต่ในขณะเดียวกันก็เป็นอีกหนึ่งความรู้สึกดีที่แทระเริ่มจะชอบมันเข้าเสียแล้ว

"อ๊ะ .. อึก.. อื้อ..บะ..อ๊า.. เบา หน่ะ.."

"แน่น.. แน่นเกินไป.."

มือหนาจับต้นขาอ่อนนั้นเป็นที่มั่น ก่อนจะเริ่มขยับบรรเลงบทเพลงรักที่มีแทระคอยร้องเพลงขับกล่อมเขาอยู่เนืองๆ ใบหน้าเล็กที่ชูขึ้นอย่างเต็มอารมณ์ความรู้สึกเสียวซ่านที่แผ่ขยายอยู่ทั่วทรวงอก คนตัวเล็กขยับกายของเขาไปตามการเคลื่อนไหวและการควบคุมของราจอนห์อย่างว่าง่าย

แทระยอมทำทุกอย่าง..ขอเพียงแค่ราจอนห์อย่าใจร้ายกับเขา

"อื้อ..อึ๊ก.. เสียว..อ๊า.."

"ลองขย่มดูสิ.. เชื่อข้า.." มือหนาลูบไล้ไปที่เอวบางคอดราวกับอิสตรีอย่างหลงใหล เอวของแทระนั้นน่าดึงดูดเพียงแค่แรกเห็น ถ้าหากใจร้ายหน่อยคือเทียบกับมินทราที่เคยเห็นแล้ว ทุกทีแล้วต่อให้อะไรก็ตามเสีย หากเป็นมินทราราจอนห์จะเลือกในทันที แต่บางทีค่ำคืนวันนี้ราจอนห์จะลองเข้าข้างแทระเข้าสักวัน

"อื้อ..ข้าจะลอง.."

เป็นอีกครั้งที่แทระสามารถมอบความสุขสมให้กับราจอนห์ได้อีกเมื่อคนตัวเล็กยอมขย่มลงที่หน้าตักนั้นในขณะที่แกนกายแข็งยังคงเสียบคาอยู่ที่เดิมไม่ขยับไปไหนอย่างว่าง่าย เพียงแค่แทระลองขยับเบาๆและทิ้งน้ำหนักตัวลงมาอย่างสม่ำเสมออย่างว่าง่ายความก็ไม่ต่างอะไรจากการไปกระตุกต่อม เสียวสวาทนั้นให้รู้สึกพุ่งทยานมากยิ่งขึ้นไปเสียอีก

"อ๊า.. แน่นเหลือเกิน.."

"อึก.. อื้อ..ท่าน"

ใช้เล็บของตนจิกลงบนแผ่นหลังกว้างเพื่อระบายความเสียวซ่านและราจอนห์เองก็ยินดีที่แทระทำมัน คนตัวเล็กบีบไหล่กว้างอย่างแรงในขณะที่เอวและสะโพกของเขาก็ขยับขึ้นลงทำหน้าที่ตามที่ราจอนห์ต้องการอยู่อย่างไม่ขัดขืน กลับกลายเป็นราจอนห์เองที่รู้สึกว่าเขาจะทนในความร้อนแรงของร่างเล็กนี้ไม่ไหว มือหนาข้างหนึ่งโอบรอบเอวเล็กคอดในขณะที่อีกข้างนึงก็ยันเข้ากับผืนเตียง เพื่อให้เป็นสิ่งเครื่องช่วยพยุงกายไว้

ขยับกายไปมาอย่างไร้ซึ่งการขวยเขิน เนิ่นนานมาจนกระทั่งคนตัวเล็กเริ่มอ่อนแรงลงเสียแล้ว ราจอนห์ยิ้มกริ่มด้วยความพึงพอใจมากขึ้นเมื่อน้ำสีขาวของคนตัวเล็กถูกปลด ปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องของร่างสูงทั้งที่ราจอนห์ยังมิได้แม้แต่จะทำอะไรเล สักนิด

เห็นทีว่าอีกไม่นาน.. ราจอนห์เชื่อว่าแทระจะเป็นฝ่ายพาเขาเข้าสู่สรวงสวรรค์

"อีกนิด.. อื้ม.. "

คนตัวเล็กเมื่อได้ยินจึงรีบขยับสะโพกขึ้นลงให้สวนทางกับแรงกระแทกของร่างหนาที่ส่งมาให้อย่างสุดแรง รับส่งกันไปมาอย่างไม่มีคำว่าน้อยหน้าใคร ไม่แม้แต่จะรู้สึกอะไรเสียเลยด้วยซ้ำถ้าหากมีเสียงของอวัยวะเบื้องล่างกำลังกระทบจนขึ้นเสียงที่น่าอาย แต่กระนั้นราจอนห์กลับรู้สึกว่าเสียงนั้นกลับกำลังพาให้เขารู้สึกดีเหลือเกิน

"อ๊ะ.. อ๊า... อื้อ ท่าน.."

ในที่สุด... น้ำกามสีขาวขุ่นก็ไหลออกมาเป็นสายภายในช่องทางเล็กนั้น ด้วยความที่อริยาบทวันนี้แทระไม่ได้อยู่ใต้ร่างของราจอนห์ ไม่แปลกเลยเหลือเกินที่น้ำสีขาวจะไหลย้อนลงมาระหว่างขาเล็กจนกลายเป็นศิลปะชั้นเลิศของราจอนห์ คนตัวเล็กก้มหน้าอย่างรู้สึกอายที่ตนเผลออารมณ์กับความชั่ววูบภายใต้อารมณ์แห่งราคะ พอเมื่อสติของตนกลับคืนมา ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีมิวายที่จะประเดประดังจนแทระอยากจะมุดแทรกผืนพสุธาหนีให้รู้แล้วรู้รอดแม้ว่าร่างกายของตนนั้นจะเจ็บจากการถูกกระทำอยู่เสียเพียงใด

แต่พอแทระกำลังจะผละหนีจากร่างหนา คนตัวเล็กก็รู้สึกว่ากำลังมีท่อนแขนแกร่งมาโอบล้อมรอบเอวของเขาเอาไว้เสียก่อนราวกับเป็นการห้าม

คลัง NC By punterfly

วันเสาร์ที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2559

Menu

Blog of NC By PUNTERFLY (@punterfly)

_______________________________

เล่ห์ไอยคุปต์ ตอรที่ สาม