ทันทีที่หลังจากโดนร่างสูงของจอนจองกุกลงมาทับแนบเข้ากับร่างกายของแทฮยองเข้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว คนตัวเล็กในอ้อมอกของจอนจองกุกนั้นดิ้นไปมาเพื่อหวังที่จะเอาตัวรอดจากเหตุการณ์ตรงนี้ไปซะ..
แต่อย่าหวังเลย.. แทฮยองไม่รอดหรอก..
ริมฝีปากหยักทาบทับประกบลงไปที่กลีบปากนุ่มก่อนจะค่อยๆกดหน้าของตนลงย้ำๆเพื่อที่จะสร้างความเคยชินให้กับแทฮยอง รึถ้าไม่อย่างนั้นอย่างดีก็ขอแค่ให้แทฮยองหายหวาดกลัวกับสิ่งที่เขากำลังจะเริ่มทำต่อไป แม้ว่าแทฮยองจะใช้ความพยายามที่จะหันหน้าหนีหลบกับเขาสักเท่าไหร่ แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหามากนักสำหรับจอนจองกุก มือข้างนึงของจองกุกก็รวบข้อมือของแทฮยองแล้วกดลงให้จมกับผิวเตียง ส่วนอีกข้างนั้นก็ใช้มันเพื่อประคองเรียวคางของคนใต้ร่างของเขาให้อยู่กับที่
อย่าพยศ.. ถ้ายังไม่อยากเจ็บตัว..
ลิ้นอุ่นของจอนจองกุกค่อยๆลุกล้ำเข้าไปในโพรงปากอุ่นที่ว่าเมื่อเข้ามากี่ครั้งก็ไม่รู้จักกคำว่าเบื่อ.. ไม่สิ ไม่รู้จักคำว่าพอมากกว่าหลังจากที่แทฮยองยอมปริปากเปิดยอมให้เขาแล้ว แม้ลิ้นเล็กของคนใต้ร่างนั้นจะพยายามดันต่อต้านการรุกล้ำ แต่สุดท้ายแล้วก็ต้องยอมสยบลงไปเมื่อต้านแรงของเขาไม่ไหว..
"อื้ออออ.. อื้ออออ"
เอ่ยร้องประท้วงแกมวิงวอนเมื่อออกซิเจนอันจำเป็นสำหรับแทฮยองนั้นมันเริ่มที่จะหมดลงไปเสียแล้ว และดูเหมือนว่าทางฝั่งของจอนจองกุกเองก็จะรู้สึกแบบนั้นเช่นกัน ดังนั้นครั้งนี้จอนจองกุกจึงยอมที่จะผละออกมาจากเรียวปากนั้นทั้งๆที่ในใจแล้วเขาไม่อยากจะทำแบบนั้นเลยสักนิด
"ยอมเป็นของกูนะ.." พูดพลางใช้มือหนาของตนบีบเค้นไปด้านในเนื้อผ้าชุดนอนที่อีกคนสวมใส่อยู่ อย่างไม่รีบร้อน นิ้วเรียวค่อยๆไต่ไล่ไปตามเนื้อผิวจุดต่างๆก่อนจะหยุดลงเมื่อตนพบเจอเข้า กับยอดอกของอีกฝ่ายทั้งสองข้าง
นิ้วเรียวสะกิดเข้าที่ยอดของมันนั้นทำให้คนที่กำลังจะเอ่ยปากร้องประท้วงกลับมา ต้องยอมกลืนคำพูดทั้งหมดของตนลงไปในลำคอเมื่อความเสียวซ่านมันมีมากกว่า แม้จะพยายามพลิกตัวหนี แต่แล้วก็ต่อต้านไม่ได้อยู่ดีเมื่อโดนอีกฝ่ายควบคุมเขาเอาไว้ด้วยปลายนิ้ว
"มะ..ไม่.. ไม่เอา อ้ะ! อย่าตรงนั้น อื้ออออ"
มือหนาค่อยๆจัดการปลดเสื้อผ้าอาภรณ์ของตัวเองและทั้งของแทฮยองคนที่กำลังดิ้นไปมาลงไปอย่างไม่รีบร้อน จนสุดท้ายท้ายสุด จึงเหลือเพียงร่างกายอันเปลือยเปล่าของทั้งสองฝ่ายที่กำลังจะพากันและกันขึ้นสู่สวรรค์ที่พวกเขาสร้างขึ้น..
ใบหน้าอันคมคายของจอนจองกุกซุกลงเข้าที่ซอกคอของแทฮยอง สูดความหอมจากกลิ่นของแป้งเด็กอันเป็นสิ่งที่คนตัวเล็กชอบใช้ รวมทั้งกลิ่นของสบู่นั้นด้วยหล่ะ จอนจองกุกไม่สามารถไปหากลิ่นแบบนี้มาจากที่ไหนได้เว้นเสียแต่จากที่แทฮยอง ริมฝีปากหยักของจอนจองกุกค่อยๆบีบดูดเม้มเนื้อผิวเนียนตรงนั้นซ้ำๆจนมันขึ้น รอยแดงจนทั่วแผงคอ
ช่วงแรกๆเองแทฮยองเองก็เอาแต่เป็นฝ่ายดิ้นหนีเขา.. แต่พอมาถึงตรงนี้แล้ว คนใต้ร่างของจอนจองกุกนั้น ทำไมถึงเอาแต่เอียงคอให้เขาทำรอยแบบนี้กันหล่ะ
สงสัยคงจะชอบ
"พะ .. พอแล้ว.. อื้ออออ"
ลิ้นหนาค่อยๆลากผ่านมายังช่วงโครงกระดูกสวยได้รูปของแทฮยองอย่างช้าๆจนความ รู้สึกเส้นประสาทที่ปลายผิวหนังของแทฮยองค่อยๆตีกลับไปยังเจ้าของร่างถึง ความรู้สึกเสียวซ่านจากปลายลิ้นนั้นในที่สุด
ดูดเม้มจนเป็นที่น่าพอใจแล้ว มือหนาของจอนจองกุกค่อยๆลูบไล้ที่ช่วงหว่างขาขาวเนียนของแทฮยองที่ตัวเองพึ่งเคยจะได้สัมผัสเป็นครั้งแรก และสุดท้ายเองก็คงจะเป็นจอนจองกุกนี่หล่ะ ที่อดใจไม่ไหวต้องก้มหน้าลงไปทำรอยตรงช่วงหว่างขาตรงนั้น..
ผิวขาวๆตัดกับรอยแดงๆพวกนี้ก็สวยดีนะ..
จูบไล้ไปทั่วผิวเนียนในขณะที่มือหนาของตนทั้งสองข้างเองก็ผลัดกันเปลี่ยนมาจับแยกช่วงขาทั้งสองของแทฮยองให้ออกจากกัน คนตัวเล็กของเขานี่ก็ดื้อจังเลย.. เอะอ้ะก็พลิกตัวหนี..
มันน่าจับมัดเข้ากับหัวเตียงซะให้เข็ด..
"พะ.. พอได้แล้วจองกุก อื้อออออ"
"อะไรกัน.. กูยังไม่ได้เอามึงเลยนะ" เอ่ยบอกอีกฝ่ายพลางแสยะยิ้มขึ้นเมื่อตนลืมนึกถึงอะไรบางอย่างที่ยุนกิให้มาไป นึกสนุกมือหนาจึงเอื้อมไปหยิบเจ้าขวดสีส้มที่ข้างขวดนั้นมีระบุถึง คำว่า 'น้ำมัน' อยู่เด่นหรานั่นจึงทำให้จอนจองกุกต้องยอมรามือจากเจ้าถุงยางที่ตนชอบใช้ไป..
อันที่จริงเขาอยากจะใช้กลิ่นนั้นหน่ะ.. แต่ถ้าเขาใช้ของเล่นใหม่อย่างเจลนี่ มันคงใช้ร่วมกันไม่ได้เสียแล้วหล่ะ..
งั้นเอาไว้ครั้งหน้า สัญญาว่าจะใช้ให้หมดห่อ...
ก้มมองแกนกายเล็กของคนใต้ร่างที่บัดนี้มันเริ่มจะชูชันขึ้นเล็กน้อย มือหนาของจอนจองกุกที่ยังว่างอยู่อีกข้างค่อยๆใช้ฝ่ามือุ่นของเขาบีบคลึงส่วนปลายบนของมันอยู่อย่างช้าๆสลับมาดึงรูดให้เร็วขึ้นเมื่อเห็นคนที่เป็นเจ้าของของมันนั้นเอาแต่ดิ้นไปดิ้นมาอยู่ไม่หยุด จนในที่สุดแกนกายของแทฮยองเองก็พร้อมที่จะเริ่มศึกต่อไปได้แล้ว..
ไม่ต้องคิดถึงของจอนจองกุกหรอกนะ.. รายนั้นแปปเดียวก็แข็งแล้ว..
"อ้ะ.. อ๊าาาาา .. มะ.. มัน อื้ออ.. ไม่.. อ๊าาาาา"
แทฮยองร้องครางออกมาอย่างไม่เป็นภาษาเมื่อนิ้วเรียวของจอนยองกุกค่อยๆสอดเข้ามา ที่ช่องทางรักสีสวยของแทฮยองพลางขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ แม้จะควงเล่นอยู่ที่ช่วงทางเข้าอย่างนึกสนุกแต่ก็ไม่ลืมที่จะสลับกับการสอดเข้าไปจนสุดช่องทางรักของแทฮยอง
และจากนิ้วที่หนึ่ง.. มานิ้วที่สอง.. สามและสี่..
จนสุดท้าย เมื่อเห็นว่าทุกอย่างได้ที่เข้าทีแล้ว ก็มาถึงของจริงที่จอนจองกุกเตรียมไว้ใช้งานกับแทฮยองเอาไงแล้วเสียหล่ะ
"ของจริงละนะ..."
ฝ่ามือหนาของจองกุกจัดการบีบเจลหล่อลื่นสีใสที่มีสารผสมของน้ำมันอยู่ เขาจัดการป้ายไปจนทั่วบริเวณหว่างขาเนียนด้านในทั้งสองของแทฮยอง และไม่ลืมที่จะบีบนำมันใส่เข้าไปในช่องทางรักของแทฮยองด้วย .. ด้วยความที่เจลนี้มีสูตรเมนทอลอยู่ ความเย็นที่มาจากช่องทางรักนั้นค่อยๆแผ่ขึ้นไปทั่วร่างกายของแทฮยองจนอีกคนต้องดิ้นไปมาอีกรอบด้วยความเสียวซ่าน..
นี่ยังไม่ทันได้ทำอะไร.. แทฮยองก็ดูเหมือนจะตอบรับดีอยู่ด้วยซ้ำ
มือหนาจัดการจับขาเรียวสวยของแทฮยองข้างนึงขึ้นพาดบ่าของเขาจนเห็นได้ถึงช่องทางรักสีสวยนั้นที่เริ่มขยายตัวออกกว้างขึ้น ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มขึ้นอย่างพอใจ และแล้วรอไม่นานแท่งเนื้ออุ่นของจองกุกที่บัดนี้นั้นได้ชูชันแข็งตัวขึ้นมา ก็ถูกจัดการสอดใส่เข้ามาที่ช่องทางสวยนั้นจนคนตัวเล็กกว่าต้องนิ่วหน้าขึ้นด้วยความเจ็บ
"อ๊ะ.. อ๊าาาา จองกุก.. มึง .. เอาออกไป.. อื้ออออ" แทฮยองร้องครางออกมา ถึงแม้ว่าเขาจะดิ้นหนีมากซักเท่าไหร่ เขาก็หนีมันไม่พ้นอยู่ดีเมื่อจอนจองกุกก้มหน้าลงมาปิดกลีบปากสวยตรงนั้นไม่ให้มันได้ใช้งานต่อ
ริมฝีปากหยักของจองกุกดูดเม้มกับเรียวปากบางของคนใต้ร่างตามจังหวะการกระแทกสวนแกนกายใหญ่ของเขาเข้ามาจนเมื่อคนตัวเล็กสามารถปรับตัวให้เข้าที่ได้แล้ว เขาจึงยอมอ้าขาของเขาออกเองโดยที่จอนจองกุกไม่ต้องจัดการ.. ร่างสูงพึมพำในลำคออย่างพอใจเมื่อเห็นคนตัวเล็กไม่ยอมดื้อไม่ยอมพยศกับเขาแล้ว..
แบบนี้สิ ถึงเรียกว่าน่ารัก..
"นะ.. แน่นจัง.. อืมม"
หลังจากที่ผละออกมาจากกลีบปากสวยนั้น หยดน้ำที่เกาะอยู่ทั่วใบหน้าของจอนจองกุกค่อยๆไหลไปทั่วร่างกายรวมทั้งกล้ามเนื้อหน้าท้องนั้นไม่แพ้ไปจากแทฮยองที่อีกคนก็เหงื่อไหลไม่ต่างจากเขาเสียเท่าไหร่ .. แกนกายของจอนจองกุกค่อยๆควงอยู่ในช่องทางคับแน่นก่อนจะค่อยๆออกแรงดันแกนกาย ของเขาแล้วเสียบมันเข้าไปจนสุดถึงด้านใน..
"อ๊าาาาาา .. มึง.. อื้อออออ"
และเมื่อจอนจองกุกมาจนสุดถึงด้านในช่องทางคับนั้น เขาค่อยๆเร่งจังหวะของตัวเองขึ้นเรื่อยๆจนอีกคนต้องนิ่วหน้าไปด้วยความเสียวซ่าน.. สะโพกเล็กในตอนแรกที่ถูกยกขึ้น บัดนี้มันกลับรู้งานและหน้าที่ของมันเมื่อแทฮยองกับเป็นฝ่ายยกตัวเองขึ้นเสียเอง..
"อ๊าาาาาา.. "
"อื้อ.. มึง.. อ้ะ.. อื้อออออ"
น้ำสีขาวขุ่นถูกปล่อยใส่เข้าไปในโพรงช่องทางรักของมันจนเลอะออกมาด้าน นอกระหว่างหว่างขาเล็กซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่แทฮยองเองก็ปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นของเขาออกมาจนเลอะหน้าท้องคนร่างสูงเช่นกัน แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้เป็นปัญหา ริมฝีปากของจอนจองกุกค่อยๆก้มลงไปจูบซับหยดน้ำที่เกาะพราวทั่วหน้าผากของอีกฝ่ายไปอย่างถะนุดถนอม..
"เสร็จแล้ว.. อ๊าาาาา"
แกนกายใหญ่ที่ถูกใช้งานจนเสร็จค่อยๆถอยออกจากช่องทางสีสวยของคนใต้ร่างที่เอาแต่จ้องมองมายังเขาอยู่ จริงๆแล้วจอนจองกุกไม่ใช่คนวันสเต็ปที่ว่าทำรอบเดียวละเสร็จ หมดแรง เขาสามารถต่อไปได้อีกเรื่อยๆ จนเช้าเลยเขาก็ทำได้..
หากแต่ว่าจอนจองกุกรู้ว่าพรุ่งนี้เช้าแทฮยองมีไปทำงาน.. ดังนั้นเขาขอแค่รอบเดียวก็เกินพอละหล่ะ..
แผ่นหลังหนาค่อยๆทิ้งตัวลงนอนบนพื้นผิวเตียงข้างๆแทฮยองอย่างเหนื่อยล้าเล็กน้อย เหลือบตาขึ้นมองนาฬิกาด้านหัวเตียงนั้นก็พบได้ว่าห้าทุ่มครึ่งเข้าไปเสียแล้ว จะว่าไปมันก็คงจะดีไม่น้อยที่เขาจะหลับเอาเวลานี้ ร่างสูงพลิกตัวของตนเข้าหายังร่างเล็กที่นอนอยู่ข้างๆก่อนจะใช้ลำแขนของเขาโอบรอบเอวบางของแทฮยองเข้ามาชิดข้างลำตัวของตน..
หากแต่ว่าแทฮยองยังเอาแต่ยุ๊กยิ๊กดิ้นเคลื่อนที่ไปมาไม่หยุด แต่ถึงกระนั้นจอนจองกุกเองก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะคิดได้ว่าเดี๋ยวยังไงแทฮยองก็ต้องนอนหลับดีดีต่อหล่ะ..
แม้ตอนแรกจอนจองกุกจะคิดอย่างนั้น แต่เขาเองก็อดที่จะคิดไปทางอื่นอีกไม่ได้เมื่อสัมผัสจากอะไรบางอย่างที่ขึ้นมาคร่อมทับกับช่วงสะโพกของจอนจองกุกเอาไว้จนอีกคนต้องเอะใจ เปลือกตาหนาค่อยๆลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง.. และแล้วเขาก็ต้องตกใจไปกันใหญ่..
เมื่อร่างบางของแทฮยองเป็นฝ่ายขึ้นมาคร่อมทับเขาเอาไว้เสียเอง..
"จะ.. จะทำอะไร!"
"เอากูอีก.. อีกรอบนะ.. อื้อออออ"
