คนตัวเล็กขบเม้มริมฝีปากสวยของตัวเองลงเบาๆด้วยความประหม่า นิ้วเรียวเริ่มปลดกระดุมเสื้อของตัวเองลงด้วยความชั่งใจ ใบหน้าที่เริ่มจะร้องไห้เพราะโดนอีกคนบังคับนั้นพยายามสะกดกลั้นอารมณ์ในห้วงลึกของจิตใจที่เริ่มจะวิ่งโร่หาความสุขร่วมกับอีกฝ่ายบ้าง
เสื้อเชิ้ตสีขาวถูกถอดออกลงไปกองกับเบาะของรถจนเผยให้เห็นถึงผิวเนียนสวยสีน้ำ ผึ้งสว่าง ยอดอกสีชมพูราวกับลูกกวาดที่หลอกล่อจอนจองกุกให้หลงใหล แผงอกเล็กกระเพื่อมลงพร้อมกับการขยับของหน้าท้อง คนสวยค่อยๆหันไปหาอีกคนด้านข้างช้าๆแต่ทว่าเขากลับเป็นฝ่ายถูกรวบเอวแล้วยกขึ้นไปนั่งคร่อมบนตักแกร่งแทน
"ตัวเล็กสวยจัง" จมูกโด่งซุกไซร้ลงไปที่ซอกคอเนียนระหงส์ของคนบนตัก กดย้ำๆเพื่อสูดเอากลิ่นหอมอ่อนๆบนเรือนกายของแทฮยองก่อนที่ริมฝีปากหยักจะ ก้มลงไปทำรอยบนซอกคออีกคนเพื่อตีตราเอาไว้ว่าคนคนนี้เป็นคนของเขา แทฮยองกัดริมฝีปากของตัวเองเบาๆเพื่อไม่ให้เกิดเสียงอันน่าอายดังขึ้นแม้จะ เป็นเพียงแค่การทำร่องรอยเฉยๆ แต่ทว่าน่าแปลกที่หัวใจของเขากลับเต้นดังกว่าที่เคย
"ถอดเสื้อให้พี่สิคะ.. ถอดเหมือนที่ตัวเล็กถอดให้คนอื่น" คำพูดของจอนจองกุกทำให้ก้อนเนื้อในทรวงอกของแทฮยองสั่นไหวเพราะว่าตัวเขายังไม่เคยทำอะไรร่วมกับคนอื่นแบบนี้เลยสักครั้ง แทฮยองไม่ต่างอะไรไปจากไข่ในหินของคิมนัมจุน จอนจองกุกคือคนแรกของเขา
แต่จะให้บอกอีกคนกลับไป ก็คิดว่าเขาคงจะไม่เชื่อหรอก
นิ้วเล็กแตะไล่ไปตามกระดุมบนเสื้อเชิ้ตสีเทาเข้มของคนตรงหน้าอย่างไม่สนใจ แต่ดูเหมือนว่ายิ่งแทฮยองพยายามปลดมันออกมาขึ้นเท่าไหร่ กล้ามเนื้อที่หน้าอกของอีกคนที่สามารถเห็นผ่านได้ภายใต้ร่มผ้าแค่นั้น ทำให้แทฮยองรู้สึกเริ่มหลงใหล ซิกแพคของจองกุกทำให้แทฮยองสามารถรู้ได้ง่ายเลยทีเดียวว่าอีกคนต้องออกกำลังกายบ่อยครั้งมากถึงขนาดไหนจนสามารถทำให้เขามีกล้ามเนื้อที่เรียงสวยแบบนี้ แทฮยองรู้แก่ใจดี
และเมื่อเห็นว่าดวงตาของคนสวยยังคงจับจ้องไปที่กล้ามเนื้อบนอกของตัวเขาอยู่นาน จอนจองกุกยกยิ้มขึ้นที่มุมปากของเขาเบาๆด้วยความพึงพอใจ ปลายจมูกโด่งยื่นกดลงไปบนพวงแก้มใสที่มีสีแดงระเรื่อ ไล่ลงมาจนถึงกลีบปากของอีกคนที่ไม่ต้องรออะไรทั้งนั้นจอนจองกุกก็ก้มลงไปแนบชิดที่ริมฝีปากแทฮยองทันที
"อื้อ.. อื้อ"
คนหน้าสวยร้องครางออกมาเบาๆในลำคอเมื่อโดนลิ้นหนาห่อตัวเป็นวงกลมก่อนจะยื่นมันเข้ามาเกี่ยวพันกับลิ้นของเขาเล่นทำให้สติของแทฮยองเคย มีเริ่มแทนที่เข้ามาด้วยความขาวโพลนทีละนิด สะโพกมนที่ถูกมือข้างหนึ่งของจองกุกบีบคลึงเล่นอยู่อย่างนึกสนุก ส่วนมืออีกข้างของเขาก็เอื้อมบีบเข้ามาที่ยอดอกที่สีชมพูสวยแล้วบีบขยี้มัน เล่นยิ่งทำให้ร่างกายของแทฮยองอ่อนยวบลงไปนั่งพิงซบกับอกของคนตรงหน้า
"อ๊ะ.. อื้อ "
"ตัวเล็กเหนื่อยแล้วหรอ.. ยังไม่ทำอะไรเลยนะ"
ผละออกมาจากรสจูบที่หวานเกินกว่าขนมรสชาติดีที่แทฮยองเคยลิ้มลอง กระตุกยิ้มร้ายจากคนที่กำลังโอบเอวเขาอยู่เบาๆ ถึงแม้รอยยิ้มจะเป็นรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์แต่ก็คงจะแย้งไปไม่ได้เลยว่าการ กระทำของอีกคนกลับทำให้แทฮยองรู้สึกปลอดภัยและอบอุ่นอย่างน่าประหลาด
ริมฝีปากหนาเริ่มเลื่อนไต่ลงมาทำรอยกลีบกุหลาบที่อกเล็ก ปากหยักเริ่มครอบครองในเม็ดสีชมพูที่เริ่มแข็งเป็นไตมันทำให้แทฮยองรู้สึก ถึงความเสียวที่เข้าครอบครองเขาอยู่ ลิ้นหนาที่เคยจูบเขากลายมาเป็นเกี่ยวพันที่ยอดอกสร้างความรู้สึกดีให้เขาที ละนิด อารมณ์ที่เมื่อชั่วครู่เคยแทบจะร้องไห้เมื่อโดนอีกคนบังคับให้ทำกลายมาเริ่ม คล้อยตามเพราะฝีมือในการปลุกเร้าชั้นดีของจองกุก
นิ้วเรียวไต่เล่นลงมาที่หน้าท้องแบนราบของคนตัวเล็ก ก่อนจะเลื่อนต่ำลงไปยิ่งกว่านั้นจนเกี่ยวลงกับกางเกงรัดรูปสีดำของแทฮยอง ดังนั้นมือบางจึงรีบเอื้อมไปฉุดรั้งมือหนาที่กำลังจะปลดมันออกแต่ทว่าพอเขา เริ่มต่อต้าน ฟันเขี้ยวของอีกคนที่กำลังจัดการอยู่ที่อกของเขาก็ขบงับเข้าที่ยอดอกของแทฮยองจนเขารู้สึกเจ็บ
"อย่าต้อต้านพี่สิคะตัวเล็ก .. เดี๋ยวหาว่าพี่ไม่เตือนนะ"
"อึก.. อื้อ.. ปละ.. ปล่อยผม"
"ไม่ได้แล้วหล่ะครับ พี่รู้ว่าเราเริ่มอยากแล้ว"
คนเจ้าเล่ห์ก็ยังคงเป็นคนเจ้าเล่ห์อยู่วันยังค่ำ มือหนาเริ่มปลดกางเกงของเขาออกทีละนิดจนสุดท้ายมันก็ถูกวางลงไปกองอยู่ที่ปลายเท้าของเขา ซับในตัวบางที่ห่อหุ้มปกปิดความเป็นชายอันน้อยนิดของแทฮยองเริ่มถูกลุกล้ำ เมื่อมือหนาล้วงเข้าไปหยิบจับเข้าที่แกนกายอุ่นเล็กที่เริ่มแข็งตัวขึ้นมา เพราะความอยากกระสัน
มือหนาจัดการดึงรูดรั้งสิ่งประจำตัวของแทฮยองเบาๆ ยิ่งทำให้แท่งเอ็นอุ่นพอดีมือของจองกุกยิ่งแข็งตัวมากขึ้นไปอีก ปลายเล็บข่วนลงเบาๆที่ยอดหัวของมันที่เริ่มจะมีน้ำสีขาวไหลออกมาเล็กน้อย เขาจัดการสาวดึงรั้งให้จังหวะพุ่งทยานเพิ่มสูงขึ้นจนทำให้คนบนตักต้องเชิด หน้าขึ้นเพื่อเก็บอารมณ์ของตัวเอง
"ปล่อยออกมาสิ.. หรือจะให้พี่อมให้?"
"มะ.. ไม่ต้อง อ๊าาา" ยังไม่ทันที่แทฮยองจะได้ขัดขืนอีกคนไปมากกว่านั้น ริมฝีปากหยักก็ครอบครองลงมายังแกนกายของแทฮยอง โพรงปากนุ่มลึกของอีกคนทำให้แทฮยองคนที่เคยต่อต้านต้องรู้สึกเคลิ้บเคลิ้ม เพราะมันชวนให้เขาหลงใหลและรู้สึกว่ามันเป็นราวกับฝัน ลิ้นหนารัวพันอยู่ที่โคนก่อนจะต่อยอดขึ้นมาเร่งจังหวะที่ส่วนปลาย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าแทฮยองรู้สึกดีแค่ไหน
ตอนนี้อารมณ์ของแทฮยองมีมากกว่าสติสัมปชัญญะที่เคยมีทำให้เขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ากำลังทำอะไรอยู่ คนร่างเล็กจึงเผลอสวนแกนกายของตนเข้าไปจนสุดลึกถึงเนื้อในสุดของโพรง ปากอย่างเต็มแรง มือเรียวจับเข้าที่กลุ่มผมของจองกุกเบาๆและในไม่ช้า น้ำที่เป็นผลพวงจากความใคร่ในครั้งนี้ก็ถูกปล่อยออกมาโดยมีจองกุกเป็นฝ่ายดูดกลืนมันลงไปเสียหมด
และหลังจากที่รู้ว่าตัวเองได้ปลดปล่อยความอยากลงไปแล้ว แทฮยองจึงได้รู้ตัวว่าเขากำลังเผลอทำอะไรลงไป ใบหน้าหวานเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ริมฝีปากหยักค่อยๆผละออกมาจากแกนกายน้อยแต่ทว่ายังไม่ทันได้เอื้อนเอ่ยอะไรไปเสียก่อน กลีบปากสีสวยของแทฮยองเองนั่นแหล่ะก็เป็นฝ่ายมอบรสจูบของตัวเองกลับมาให้
เป็นฝ่ายแทฮยองบ้างที่ยื่นลิ้นเข้าไปซอกแซกในโพรงปากอุ่นของจองกุก รสสัมผัสจากน้ำกามคาวนั้นทำเอาแทฮยองรู้สึกผิดที่เผลอตัวปล่อยเข้าไปในปากของอีกคน เขาพยายามเลียเก็บน้ำของตัวเองอย่างสำนึกผิดแต่กลับกลายเป็นดูเหมือนว่าคน หน้าสวยกำลังจะยั่วอีกฝ่ายให้รู้สึกดีกับรสจูบที่เขาไม่ได้ตั้งใจเลยสักนิด
มือหนาจัดการถอดกางเกงตัวเองลงไปกองอยู่ในที่เดียวของกางเกงอีกคน ซับในสีดำเข้มเองก็เป็นหนึ่งเดียวกันกับสิ่งที่จองกุกไม่ลังเลใจที่จะถอดในตอนนี้ นั่นจึงพอทำให้ผละออกมาจากการจูบที่ร้อนแรงครั้งนี้ คนตัวเล็กถึงกับต้องเบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่อเห็นถึงขนาดแกนกายแกร่งของอีกคน
"อ่า.. ตัวเล็กดูสิครับ .. มันแข็งมากแล้วนะ.."
ใช่ แทฮยองรู้ดีว่ามันกำลังแข็ง ไม่ต้องเทียบขนาดอะไรกับของแทฮยองหรอก เพราะเขารู้ตัวดีว่าครึ่งนึงของจองกุกเขายังเทียบไม่ได้ ใบหน้าหล่อร้ายยื่นขึ้นมาสูดดมความหอมที่ซอกคอสวยอีกรอบก่อนจะจัดการแหวกต้นขาเนียนทั้งสองของแทฮยองออกให้กว้างขึ้นโดยที่คนตัวเล็กเองก็ไม่มีวี่แววที่จะขัดขืนใดใดทั้งสิ้น
นิ้วที่อยู่ตรงกลางของฝ่ามือถูกสอดเข้าไปในช่องทางที่เปี่ยมไปด้วยน้ำหล่อลื่น จากการถูกเร้าอารมณ์ จากนิ้วที่หนึ่งถูกกลายมาเป็นเพิ่มจำนวนให้มากขึ้นไปเพื่อเพียงพอกับการขยาย ตัวของช่องทางรักสำหรับกิจกรรมในครั้งนี้
"ของจริงละนะคะเด็กดี.."
"บะ.. เบาๆนะ.. อื้ออออ"
แทฮยองร้องครางออกมาด้วยความเจ็บปวดในขณะที่แท่งเอ็นร้อนของอีกคนสอดแทรกความเป็นชายเข้ามาในช่องทางรักที่ขยายตัวแต่ทว่ายังคงไม่มากพออยู่ดีเมื่อเทียบกับขนาดของอีกคน คนหน้าสวยเริ่มจะร้องไห้เพราะความเจ็บที่ถูกก่อขึ้นมาจากเจ้าของมือหนาที่ กำลังจับแน่นมายังเอวบางของเขาอยู่ จองกุกจับเข้าที่เอวของเขาเบาๆและเริ่มออกแรงบังคับให้มันเป็นไปในทิศทางที่เขาต้องการ
หว่างขาเนียนสวยถูกแยกออกจากกันจนทำให้จองกุกเห็นถึงอะไรต่อมิอะไรที่กำลังเผยออกมาสู่สายตาของเขา ยิ้มรับด้วยความพอใจก่อนจะค่อยๆจับเอวบางรูดรั้งเสียดสีกับแท่งเนื่อร้อนของเขาด้วยจังหวะที่เนิบนาบเพื่อให้อีกคนปรับตัวจนเริ่มชิน
"ตัวเล็ก. ทะ.. ทำไมมันนะ.. อ๊า .. แน่น"
"ขะ.. ของคุณ .. อื้อ.. มัน.. อือ ใหญ่" ร้องครางออกมาอย่างไม่เป็นภาษาเมื่อเขาถูกเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนคนตัวเล็กต้องคล้อยตาม ความเจ็บที่เคยมีกลับถูกแทรกและแทนที่เข้ามาด้วยความเสียวซ่านจนถึงกล้ามเนื้อกลางทรวงอกต้องเต้นถี่ระรัวขึ้น แทฮยองพยายาม แยกขาออกกว้างเพื่อให้ความเป็นชายมีเนื้อที่ให้สอดแทรกได้ขึ้นอีกจะได้เป็นการลดความเจ็บตัวกับเขาลงแต่ทว่าคงจะไม่เป็นผลเมื่อช่องทางนั้นมันแคบเกินไปจริงๆ
"นะ.. แน่นมาก" ความคิดใหม่ที่ว่าแทฮยองยังไม่เคยเป็นของใครมาก่อนผุดขึ้นมาในความคิดของเขา ยามที่แท่งเนื้อร้อนเผลอเสียดสีเข้ากับเยื่อบางๆที่กั้นระหว่างช่องทาง สวรรค์ด้านในจนมันขาดออกจากกันนั้นทำให้จองกุกสะดุ้งไปเล็กน้อย
อยู่ในโรงเตี๊ยม.. แต่ทว่ายังไม่เคยผ่านมือใคร มันน่าแปลก..
เร่งจังหวะการขยับตัวของแกนกายอุ่นมากขึ้นทำเอาคนตัวเล็กต้องซุกหน้าลงมาบนไหล่ แกร่ง ริมฝีปากเล็กขบงับเข้าที่ไหล่หนาเบาๆเพื่อระบายอารมณ์ความเสียวซ่านยามที่ ร่างกายของเขาขยับตัวไปพร้อมกับจังหวะการเร่งของอีกคนที่พยายามจะสอดกายเข้า ไปจนถึงทางด้านในจึงทำให้แทฮยองต้องเวียนหัวเล็กน้อยเมื่อความเจ็บปวดกำลังเวียนสลับกันไปมาพร้อมๆกับความเสียวซ่าน หยดน้ำเล็กๆที่ไหลลงมาจากดวงตาหวานตกกระทบลงไปบนผิวเนื้อของอีกคนจนทำให้จองกุกรู้ว่าคนสวยของเขากำลังเจ็บกับจังหวะที่ถูกกระทำอยู่
"ตัวเล็ก .. เขยิบขึ้นมาอีกนิด.. อ่าห์ จะได้.. ไม่เจ็บ"
"อ๊า.. ผะ..ผม อื้อ"
"จองกุก.. เรียกชื่อ.. อื้ม .. พี่.. สิ"
"ขะ...คุณ.. จองกุก อื้ออออ"
เพื่อให้สมหวังกับการเข้าไปจนสุดถึงด้านใน มือหนาจัดการเสยสะโพกกลมมนของอีกคนขึ้นแล้วรูดรั้งมันเข้ากับแกนกายใหญ่ ครั้งสุดท้ายจนในที่สุด ช่องทางคับก็พาเขาเข้าไปถึงฝั่งฝันเมื่อเขาได้ปลดปล่อยความใคร่ของเขาลงกับ ช่องทางนั้นจนหมด น้ำสีขาวที่มีมากไหล่ย้อนลงมาระหว่างเรียวขาเล็กสร้างความพึงพอใจให้กับจองกุกมากที่สุด
หัวทุยเล็กๆซบลงมาที่แผ่นอกหนาของเขาราวกับลูกแมวที่กำลังหมดแรงแต่ถ้าสำหรับ แทฮยองแล้วน่าจะเป็นแม่แมวมากกว่า มือหนาโอบรัดเข้ามาแล้วกระชับอ้อมกอดของเขาให้แน่บแน่นมากไปยิ่งขึ้น แกนกายที่พึ่งใช้งานเสร็จถูกถอดออกมาจากช่องทางที่เป็นดั่งฝัน ริมฝีปากหยักกดลงไปบนแก้มนิ่มของคนที่หลังตาพริ้มไปด้วยความหมดแรงเบาๆราว กับต้องการจะขับกล่อมให้คนตัวเล็กได้นอนหลับบนตักของเขาอย่างถะนุดถนอม
"ตัวเล็ก .. ไปบ้านพี่กันนะคะ"
