ในขณะที่ร่างกายของแทฮยองนั้นได้จัดการปลดเปลื้องและถอดเสื้อผ้าที่ดูดีบนร่างของตนเองนั้นออกไปกองอยู่ที่พื้นเป็นที่เรียบร้อย รอไม่ช้า ขาเรียวยาวของแทฮยองก็ค่อยๆเดินเคลื่อนขึ้นมาอยู่บนเตียงนอนกว้างที่มีพี่ชายทั้งสองของตนนอนรออยู่ทันที
เตียงนอนนุ่มยวบลงเมื่อมีบุคคลที่สามเพิ่มเข้ามา แต่ถึงกระนั้น มันก็แข็งรองพอที่จะรองรับแรงกระแทกที่กำลังจะเกิดขึ้นแบบพร้อมกันได้อยู่ดี..
"นอนลงมา.." เสียงแหบพร่าของยุนกิเอ่ยบอกพร้อมกับใช้มือหนาของเขาดันร่างของแทฮยองให้นอนหันหน้าราบลงกับเตียง สมองประมวลผลว่าต้องทำอย่างไรและในไม่ช้า รู้ตัวอีกทีแทฮยองก็โดนยุนกิขึ้นคร่อมเป็นที่เรียบร้อย..
หันไปมองยังด้านข้างที่มีโฮซอกกำลังนอนมองมาทางเขา นิ้วมือของโฮซอกค่อยๆลูบไล้ไปทั่วแผงอกของแทฮยอง นิ้วเรียวสะกิดเข้าที่ตุ่มไตแข็งเอาไว้อย่างหยอกล้อ ซึ่งนั่นช่างเรียกความเสียวซ่านผ่านทางใบหน้าของแทฮยองได้เป็นอย่างดี
โฮซอกกระหยิ่มยิ้มอย่างพึงพอใจ ริมฝีปากหนาของเขาค่อยๆทาบทับประกบลงมาอยู่บนเรียวปากของแทฮยองเบาๆพร้อมกับลิ้นของเขาที่กำลังทะลวงล้ำผ่านเข้ามาซึ่งนั่น ก็ไม่ได้มีทีท่าว่าแทฮยองจะขัดขืนเลยสักนิด..
ถ้าจะให้แทฮยองจัดอันดับในวงนะ.. เขาว่าโฮซอกจูบเก่งสุดแล้วหล่ะ..
ในขณะที่ริมฝีปากกำลังทำงานอยู่ สัมผัสที่กำลังค่อยๆโผล่เข้ามาจากทางช่วงล่างของแทฮยองนั่นก็คือนิ้วเรียวของยุนกิที่ค่อยๆสอดใส่เข้ามายังช่องทางด้านล่างของแทฮยองช้าๆนั่นจึงทำให้เขาต้องบิดตัวเกร็งไปเล็กน้อย
มะ..มันเสียว..
จากนิ้วที่หนึ่ง.. ค่อยๆบวกเพิ่มมาเป็นนิ้วที่สอง สาม และสี่ มากไปจนถึงห้า นั่นจึงทำให้แทฮยองรู้สึกดีมากถึงมากที่สุด คนตัวเล็กร้องครางออกมาอย่างพึงพอใจแต่เขาก็ยังคงครางอะไรออกมาไม่ได้มากเพราะริมฝีปากของโฮซอกที่กำลังทำงานบนปากของเขาอยู่
"งั้นพี่เสียบละนะ.." ยุนกิเองบอกในลำคอเบาๆเพื่อกล่าวให้บุคคลอีกสองคนด้านหน้าได้ยิน และนั่นมันได้ผล เพราะบุคคลทั้งสองต่างหันหน้ามาจับจ้องที่เขาแต่เพียงตาเดียว
"อ๊ะ.. อย่าดิ่พี่กิ ผมใส่ก่อน.." โฮซอกเอ่ยร้องบอกพี่ชายอีกคนออกมา นั่นจึงทำให้ริมฝีปากของเขายอมผละจากกลีบปากบางและปล่อยให้คิมแทฮยองได้มีโอกาสหายใจพัก
"งั้นนายใส่ช่วงบนพี่ใส่ช่วง.."
"ใส่ช่วงไหนก็ใส่มาเถอะพี่.. ผมไม่ไหวแล้ว อ๊า.." จนสุดท้ายแล้วเหมือนว่าคนที่ทนไม่ไหวเองจะเป็นคงไม่พ้นใครนอกจากคิมแทฮยอง.. คนตัวเล็กดิ้นไปมาบนเตียงเร่าๆราวกับว่าเขากำลังขาดจังหวะในการทำ และนั่น รอยยิ้มที่กระตุกขึ้นมาที่มุมปากของบุคคลพี่ชายทั้งสองก็เผยออกมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย..
"ได้เลย.."
แกนกายแข็งของพี่ชายทั้งสองได้จัดการสอดเสียบเขามาในร่างกายของแทฮยองทันที ด้านหนึ่งคือสอดเข้ามาช่วงล่าง ซึ่งนั่น ยุนกิเองก็ควบคุมจังหวะของมันได้เป็นอย่างดีจนคนตัวเล็กต้องขยับส่วนล่างเคลื่อนไหวไปตามจังหวะที่ส่งมาให้
ส่วนอีกด้านที่สอดเสียบเข้ามาภายในโพรงปากของแทฮยองนั่นก็แน่นจนคนตัวเล็กต้องพยายามปรับตัวตาม จองโฮซอกขย่มมาเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น ลิ้นเล็กของแทฮยองเลียไปทักทายมันจนทั่วทั้งแท่ง สลับขึ้นลงไปตั้งแต่โคนจนถึงปลาย ซึ่งนั่น ก็ทำให้โฮซอกต้องพึมพำออกมาในลำคอด้วยความรู้สึกดี
แทฮยองเก่งเรื่องออรัลที่สุดแล้ว..
"อ๊า.. ซี๊ด.. แม่ง.. แน่น อ๊า.." เสียงทุ้มเอ่ยบอกอย่างแหบพร่า มือหนาจับหมับเข้าที่โคนต้นขาอ่อนของแทฮยองพร้อมกับขยับปรับจังหวะเร่งความเร็วเพิ่มขึ้น
แกนกายแข็งนั้นขยับปรับจังหวะให้รับเข้ากับการตอดรับของแทฮยองเป็นอย่างดี ช่องทางที่รุ่นน้องในวงหวงแหนมากที่สุด ถูกใช้งานอย่างเต็มที่และซึ่งนั่น ยุนกิไม่แปลกใจเลยว่าทำไมมันถึงแน่นขนาดนี้..
"อื้อ อออ.. " สะโพกมนถูกยกขึ้นให้ตั้งระดับกับหน้าท้องของยุนกิจนได้ขนาดที่พอดี นั่นจึงทำให้แกนกายอุ่นสามารถสอดเข้ามาถึงทางด้านในได้จนสุดทาง ช่องทางที่แสนแน่นและตอดรัดแบบนั้น นั่นจึงทำให้ยุนกิถึงกับต้องเงยหน้าขึ้นเพราะความรู้สึกที่ดีที่สุดกำลังถูกส่งมา
"อ๊าาา.. ซี๊ดดด.."
"แทฮยอง.. อื้อออ.. เร็วอีก.." เสียงของโฮซอกเอ่ยบอกให้คนรุ่นน้องเร่งจังหวะในโพรงปากอุ่นของเขาให้เพิ่มขึ้น นั่นจึงทำให้แทฮยองที่กำลังนอนอยู่พยักหน้ารับและพึมพำในลำคอเสียงเบา ก็จะจัดการสนองให้กับอีกฝ่ายทันทีอย่างไม่ลังเล..
เวลานี้ไม่มีอะไรต้องลังเลอีกแล้ว..
และ รอไม่ช้า น้ำสีขาวแห่งความสุขก็ได้ไหลออกมาทักทายเข้าสู่โพรงปากของแทฮยองจนคนตัวเล็ก ได้ลิ้มลองถึงรสชาติของมันในที่สุด ในขณะที่ยุนกิเองเมื่อเขาได้ไปจนถึงเส้นทางแห่งความสุขครั้งนี้จนสุด น้ำรักของเขาก็ได้ไหลเข้าสู่ช่องทางด้านล่างในร่างกายของแทฮยองเป็นที่เรียบร้อย..
"อ๊าาา.. แทแทอ่า.. นายน่ารักที่สุด.." และเมื่อเสร็จสิ้นซึ่งภารกิจของพวกเขาทั้งสอง ริมฝีปากของโฮซอกเอ่ยบอกน้องชายเบาๆพร้อมกับก้มลงไปจูบประทับไว้ที่หน้าผากของแทฮยองที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ..
"นอนพักก่อนละกัน..เดี๋ยวพี่ไปบอกนัมจุนให้ว่านายต้องพัก.." เสียงทุ้มของยุนกิเอ่ยบอกน้องชายตัวเล็กของเขาที่กำลังนอนสะลึมสะลืออยู่ เบื้องหน้าพร้อมกับกำลังค่อยๆก้าวลงจากเตียงนอนช้าๆ..
แต่ทว่า.. เหมือนว่าจะมีบางสิ่งบางอย่างดังขึ้นมาเสียก่อนนะ..
แกร๊ก!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น