NC masculine [3p]

              ในขณะที่ร่างกายของแทฮยองนั้นได้จัดการปลดเปลื้องและถอดเสื้อผ้าที่ดูดีบนร่างของตนเองนั้นออกไปกองอยู่ที่พื้นเป็นที่เรียบร้อย รอไม่ช้า ขาเรียวยาวของแทฮยองก็ค่อยๆเดินเคลื่อนขึ้นมาอยู่บนเตียงนอนกว้างที่มีพี่ชายทั้งสองของตนนอนรออยู่ทันที 

              เตียงนอนนุ่มยวบลงเมื่อมีบุคคลที่สามเพิ่มเข้ามา แต่ถึงกระนั้น มันก็แข็งรองพอที่จะรองรับแรงกระแทกที่กำลังจะเกิดขึ้นแบบพร้อมกันได้อยู่ดี.. 

              "นอนลงมา.." เสียงแหบพร่าของยุนกิเอ่ยบอกพร้อมกับใช้มือหนาของเขาดันร่างของแทฮยองให้นอนหันหน้าราบลงกับเตียง สมองประมวลผลว่าต้องทำอย่างไรและในไม่ช้า รู้ตัวอีกทีแทฮยองก็โดนยุนกิขึ้นคร่อมเป็นที่เรียบร้อย.. 

              หันไปมองยังด้านข้างที่มีโฮซอกกำลังนอนมองมาทางเขา นิ้วมือของโฮซอกค่อยๆลูบไล้ไปทั่วแผงอกของแทฮยอง นิ้วเรียวสะกิดเข้าที่ตุ่มไตแข็งเอาไว้อย่างหยอกล้อ ซึ่งนั่นช่างเรียกความเสียวซ่านผ่านทางใบหน้าของแทฮยองได้เป็นอย่างดี 

              โฮซอกกระหยิ่มยิ้มอย่างพึงพอใจ ริมฝีปากหนาของเขาค่อยๆทาบทับประกบลงมาอยู่บนเรียวปากของแทฮยองเบาๆพร้อมกับลิ้นของเขาที่กำลังทะลวงล้ำผ่านเข้ามาซึ่งนั่น ก็ไม่ได้มีทีท่าว่าแทฮยองจะขัดขืนเลยสักนิด.. 

              ถ้าจะให้แทฮยองจัดอันดับในวงนะ.. เขาว่าโฮซอกจูบเก่งสุดแล้วหล่ะ.. 

              ในขณะที่ริมฝีปากกำลังทำงานอยู่ สัมผัสที่กำลังค่อยๆโผล่เข้ามาจากทางช่วงล่างของแทฮยองนั่นก็คือนิ้วเรียวของยุนกิที่ค่อยๆสอดใส่เข้ามายังช่องทางด้านล่างของแทฮยองช้าๆนั่นจึงทำให้เขาต้องบิดตัวเกร็งไปเล็กน้อย 

              มะ..มันเสียว.. 

              จากนิ้วที่หนึ่ง.. ค่อยๆบวกเพิ่มมาเป็นนิ้วที่สอง สาม และสี่ มากไปจนถึงห้า นั่นจึงทำให้แทฮยองรู้สึกดีมากถึงมากที่สุด คนตัวเล็กร้องครางออกมาอย่างพึงพอใจแต่เขาก็ยังคงครางอะไรออกมาไม่ได้มากเพราะริมฝีปากของโฮซอกที่กำลังทำงานบนปากของเขาอยู่ 

              "งั้นพี่เสียบละนะ.."  ยุนกิเองบอกในลำคอเบาๆเพื่อกล่าวให้บุคคลอีกสองคนด้านหน้าได้ยิน และนั่นมันได้ผล เพราะบุคคลทั้งสองต่างหันหน้ามาจับจ้องที่เขาแต่เพียงตาเดียว  

              "อ๊ะ.. อย่าดิ่พี่กิ ผมใส่ก่อน.." โฮซอกเอ่ยร้องบอกพี่ชายอีกคนออกมา นั่นจึงทำให้ริมฝีปากของเขายอมผละจากกลีบปากบางและปล่อยให้คิมแทฮยองได้มีโอกาสหายใจพัก 

              "งั้นนายใส่ช่วงบนพี่ใส่ช่วง.." 

              "ใส่ช่วงไหนก็ใส่มาเถอะพี่.. ผมไม่ไหวแล้ว อ๊า.." จนสุดท้ายแล้วเหมือนว่าคนที่ทนไม่ไหวเองจะเป็นคงไม่พ้นใครนอกจากคิมแทฮยอง.. คนตัวเล็กดิ้นไปมาบนเตียงเร่าๆราวกับว่าเขากำลังขาดจังหวะในการทำ และนั่น รอยยิ้มที่กระตุกขึ้นมาที่มุมปากของบุคคลพี่ชายทั้งสองก็เผยออกมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย.. 

              "ได้เลย.."  

              แกนกายแข็งของพี่ชายทั้งสองได้จัดการสอดเสียบเขามาในร่างกายของแทฮยองทันที ด้านหนึ่งคือสอดเข้ามาช่วงล่าง ซึ่งนั่น ยุนกิเองก็ควบคุมจังหวะของมันได้เป็นอย่างดีจนคนตัวเล็กต้องขยับส่วนล่างเคลื่อนไหวไปตามจังหวะที่ส่งมาให้

              ส่วนอีกด้านที่สอดเสียบเข้ามาภายในโพรงปากของแทฮยองนั่นก็แน่นจนคนตัวเล็กต้องพยายามปรับตัวตาม จองโฮซอกขย่มมาเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น ลิ้นเล็กของแทฮยองเลียไปทักทายมันจนทั่วทั้งแท่ง สลับขึ้นลงไปตั้งแต่โคนจนถึงปลาย ซึ่งนั่น ก็ทำให้โฮซอกต้องพึมพำออกมาในลำคอด้วยความรู้สึกดี 

              แทฮยองเก่งเรื่องออรัลที่สุดแล้ว..  

              "อ๊า.. ซี๊ด.. แม่ง.. แน่น อ๊า.." เสียงทุ้มเอ่ยบอกอย่างแหบพร่า มือหนาจับหมับเข้าที่โคนต้นขาอ่อนของแทฮยองพร้อมกับขยับปรับจังหวะเร่งความเร็วเพิ่มขึ้น 

              แกนกายแข็งนั้นขยับปรับจังหวะให้รับเข้ากับการตอดรับของแทฮยองเป็นอย่างดี ช่องทางที่รุ่นน้องในวงหวงแหนมากที่สุด ถูกใช้งานอย่างเต็มที่และซึ่งนั่น ยุนกิไม่แปลกใจเลยว่าทำไมมันถึงแน่นขนาดนี้..  

              "อื้อ อออ.. " สะโพกมนถูกยกขึ้นให้ตั้งระดับกับหน้าท้องของยุนกิจนได้ขนาดที่พอดี นั่นจึงทำให้แกนกายอุ่นสามารถสอดเข้ามาถึงทางด้านในได้จนสุดทาง ช่องทางที่แสนแน่นและตอดรัดแบบนั้น นั่นจึงทำให้ยุนกิถึงกับต้องเงยหน้าขึ้นเพราะความรู้สึกที่ดีที่สุดกำลังถูกส่งมา 

              "อ๊าาา.. ซี๊ดดด.." 

              "แทฮยอง.. อื้อออ.. เร็วอีก.." เสียงของโฮซอกเอ่ยบอกให้คนรุ่นน้องเร่งจังหวะในโพรงปากอุ่นของเขาให้เพิ่มขึ้น นั่นจึงทำให้แทฮยองที่กำลังนอนอยู่พยักหน้ารับและพึมพำในลำคอเสียงเบา ก็จะจัดการสนองให้กับอีกฝ่ายทันทีอย่างไม่ลังเล.. 

              เวลานี้ไม่มีอะไรต้องลังเลอีกแล้ว.. 

              และ รอไม่ช้า น้ำสีขาวแห่งความสุขก็ได้ไหลออกมาทักทายเข้าสู่โพรงปากของแทฮยองจนคนตัวเล็ก ได้ลิ้มลองถึงรสชาติของมันในที่สุด ในขณะที่ยุนกิเองเมื่อเขาได้ไปจนถึงเส้นทางแห่งความสุขครั้งนี้จนสุด น้ำรักของเขาก็ได้ไหลเข้าสู่ช่องทางด้านล่างในร่างกายของแทฮยองเป็นที่เรียบร้อย.. 

              "อ๊าาา.. แทแทอ่า.. นายน่ารักที่สุด.." และเมื่อเสร็จสิ้นซึ่งภารกิจของพวกเขาทั้งสอง ริมฝีปากของโฮซอกเอ่ยบอกน้องชายเบาๆพร้อมกับก้มลงไปจูบประทับไว้ที่หน้าผากของแทฮยองที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ.. 

              "นอนพักก่อนละกัน..เดี๋ยวพี่ไปบอกนัมจุนให้ว่านายต้องพัก.." เสียงทุ้มของยุนกิเอ่ยบอกน้องชายตัวเล็กของเขาที่กำลังนอนสะลึมสะลืออยู่ เบื้องหน้าพร้อมกับกำลังค่อยๆก้าวลงจากเตียงนอนช้าๆ.. 

              แต่ทว่า.. เหมือนว่าจะมีบางสิ่งบางอย่างดังขึ้นมาเสียก่อนนะ.. 

              แกร๊ก!

NC cruel emotion [kookv]

                มือหนาของจอนจองกุกออกแรงกระชากไปยังข้อมือเล็กของแทฮยองเข้า อย่างแรงจนทำให้คนตัวบางที่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องครัวนั้นต้องสะดุ้ง ออกตามแรงที่ร่างสูงส่งมาให้แบบนั้นก่อนจะเดินตามจอนจองกุกไปอย่างขัดไม่ได้ 

                "มึงต้องทำให้กูเสร็จ..เพราะกูค้างมานะแทฮยอง" 

                และแล้วสิ่งที่ทำให้ความคิดของแทฮยองกระจ่างลงได้นั่นก็คือคำพูดของจอนจองกุกที่เอ่ยบอกมายังเขาระหว่างที่อีกคนกำลังลากเขาออกมาจากห้องครัวแบบนี้.. 

                ไม่ได้นะแทฮยอง นายจะยอมจอนจองกุกต่อไปไม่ได้.. 

                ดังนั้นในระหว่างที่จอนจองกุกกำลังลากแทฮยองขึ้นมายังชั้นบนของบ้าน ระหว่างบันไดนั้น แทฮยองก็ได้สะบัดข้อมือของอีกฝ่ายลงจนทำให้จอนจองกุกต้องหันกลับมาเมื่อเห็นว่าแทฮยองกำลังดื้อกับเขาอยู่ 

                ยิ่งกว่าม้าพยศ 

                "ไม่ได้ กูไม่ทำอะไรทั้งนั้น!" 

                "อ่อ.. หรือจะทำตรงบันได?"จอนจองกุกเอ่ยบอกพลางแสยะยิ้มของตนขึ้น มือหนาที่กำลังจับอยู่ที่ข้อมือของแทฮยองค่อยๆคลายลงก่อนจะหันกลับมาปลดซึ่งกระดุมเสื้อของตนให้หลุดออกจนหมด .. " ..ก็ได้นะ ตรงนี้ก็โอเค" 

                "ไม่เอา ไม่ กูไม่ทำ.. อื้ออออ" แทฮยองเอ่ยร้องขัดขืนขึ้นมาหากแต่ว่ายังไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่านั้น มือหนาของจอนจองกุกก็เหวี่ยงเสื้อที่ตัวเองสวมใส่อยู่ลงไปกองกับพื้นขั้น บันไดแล้วเอื้อมมาโน้มต้นคอของแทฮยองเข้ามาหาเขาแล้วประกบเรียวปากของตนลงไป ทันที 

                กลีบปากนุ่มของแทฮยองนั้นเริ่มที่จะบวมช้ำเล็กน้อยเมื่อเรียวปากของจอนจองกุกออก แรงกดมันลงมาแรงๆ ด้วยฤทธิ์ของแอกอฮอล์ที่จอนจองกุกดื่มมานั้นทำให้อีกคนขาดสติขาดความยั้งคิด ลิ้นอุ่นของจอนจองกุกที่ปลายลิ้นมีรสชาติฝาดของแอลกอฮอล์ผสมปนอยู่โผเข้าไป ในโพรงปากชองแทฮยองอย่างรุกล้ำจนทำให้คนตัวเล็กต้องนิ่วกน้าลงด้วยความ รู้สึกแปลกๆ 

                เท่านั้นยังไม่พอ ฟันสีขาวอันแข็งแรงของจอนจองกุกก็จัดการกัดลงมาบนกลีบปากของแทฮยองอย่างไม่สนใจซึ่งอะไรใดใดทั้งสิ้น.. 

                เจ็บ.. จองกุกกัดแทฮยอง เขาเจ็บ 

                ในระหว่างที่กลีบปากกำลังประกบกันอยู่ มือหนาของจอนจองกุกก็เลื่อนต่ำลงมาปลดเสื้อของแทฮยองออกจนหมดจนเสื้อของคนใต้ร่างหลุดลงไปกองกับพื้นของขั้นบันไดอย่างไม่รู้ตัว มารู้ตัวอีกที นิ้วเรียวของจอนจองกุกก็กำลังลูบไล้อยู่ที่ส่วนของแกนกายของแทฮยองผ่านทางเนื้อผ้ากางเกงของอีกฝ่ายเป็นที่เรียบร้อย 

                นี่แทฮยองจะต้องโดนจริงหรอ.. ทั้งที่เขาไม่ผิดเนี่ยนะ 

                "อื้ออออ .." ร้องครางออกมาเบาๆเมื่อรู้สึกว่าอากาศของตนกำลังจะขาดหายไป นั่นจึงทำให้จอนจองกุกยอมผละออกมาจากเรียวปากของแทฮยองแต่โดยดี และเมื่อแทฮยองเริ่มรู้ว่าจอนจองกุกจะทำอะไรกับเขา เขาจึงดิ้นไปมาอยู่ใต้อ้อมกอดของอีกฝ่ายที่โอบรัดเขาอยู่ ".. ปล่อย! มึง กูไม่เอานะ " 

                "มึงไม่เอาแต่กูจะเอา" กระตุกยิ้มขึ้นที่มุมปากของตนเบาๆ และก็ต้องรู้สึกอารมณ์เสียขึ้นเล็กน้อยเมื่อแทฮยองยังดิ้นไปมาอยู่ไม่หยุดแบบนี้ ".. ดิ้นมากนักหรอ ได้" 

                "มึงจะทำอะไร?" 

                ไม่นานนักสิ่งที่เป็นโลหะชิ้นเล็กๆขนาดพอดีมือก็ถูกสวมใส่เข้ามาที่ข้อมือของแทฮยองข้างนึง ก่อนที่อีกข้างของมันจะถูกนำลงไปรัดเกี่ยวเอาไว้กับซี่ของราวบันไดด้านข้างแบบนั้น แทฮยองพยายามดิ้นไปมาอย่างขัดขืนระคนสงสัย และเมื่อเขาได้หันกลับไปมองว่าจอนจองกุกกำลังใช้อะไรอยู่กับข้อมือของเขาแบบนั้น แทฮยองก็ต้องหน้าซีดเผือกลง.. 

                กุญแจมือ.. 

                "กุญแจมือไงที่รัก.." เอ่ยบอกพร้อมกับก้มหน้าลงไปยังแผงอกของแทฮยองที่ยอดอกของมันกำลังชูชันขึ้น มายั่วยวนยังสายตาของจอนจองกุกยามที่อีกคนกำลังเปลือยซึ่งแผงอกแบบนี้ ลิ้นหน้าเกี่ยวตวัดรัดมันไปมาพร้อมกับที่มืออีกข้างของเขาก็เอื้อมไปบีบดึง ยังยอดอกสีชมพูของอีกฝ่ายอย่างหยอกล้อ 

                อ๊า.. แทฮยอง.. คืนนี้นายไม่รอดแน่.. 

                "จะ.. จองกุก.. อื้อ.. ปล่อย.." แทฮยองเอ่ยร้องขึ้นมาอย่างทุกข์ทรมาณเมื่อจอนจองกุกจัดการใช้ฟันของเขาขบกัด ลงมาที่ส่วนปลายของยอดอกของแทฮยองจนทำให้แทฮยองต้องเสหน้าหันไปทางอื่นด้วย ความเสียวระคนความเจ็บที่ผสมผสานกันไป.. 

                จะดิ้นก็ดิ้นไม่ได้.. แม้มืออีกข้างของแทฮยองจะยังว่างอยู่ หากแต่ว่ากุญแจมือที่ข้อมือด้านซ้ายนั้นก็คงยังพันธนาการเขาเอาไว้อยู่ไม่ห่าง 

                "อย่าดิ้น.. ถ้าไม่อยากเจ็บ" จอนจองกุกเอ่ยบอกออกมาราวกับพญาราชสีห์ที่เอ่ยขู่คำรามกับเหยื่อใต้ร่างของ เขา มือหนาค่อยๆเอื้อมลงไปวนเล่นอยู่ที่จุดอ่อนไหวของแทฮยองผ่านทางเนื้อผ้า และเมื่อทนไม่ไหว..เขาจึงจัดการปลดกางเกงของแทฮยองออกและโยนมันออกไปให้พ้น ทาง.. 

                และก็มาถึงเวลาที่แทฮยองมี เพียงสิ่งปกปิดเดียวอยู่บนร่างของเขาทำให้จอนจองกุกถึงกับพึงพอใจได้ระดับ หนึ่ง หากแต่ว่าเขาก็ไม่ได้พอใจซึ่งอะไรมากเมื่อเขาบอกให้แทฮยองหยุดดิ้น หากแต่ว่าคนใต้ร่างกลับไม่ยอมทำตามมาในสิ่งที่เขาเอ่ยบอดแม้แต่น้อย 

                ซ้ำร้ายไปมากกว่านั้น เมื่อแทฮยองกลับยังดิ้นไปมาอยู่ไม่หยุด จนทำให้จอนจองกุกรู้สึกอารมณ์ไม่ดีเมื่ออีกคนกำลังขัดคำสั่งของเขา.. 

                "ปะ.. ปล่อยกู.. " 

                ช่วยไม่ได้.. อยากพยศเองนะ 

                "ก็ได้แทฮยอง.. กูไม่ช่วยมึงนะ..หึ" 

                จอน จองกุกเอ่ยบอกพลางจ้องลงมามองยังแกนกายของแทฮยองภายใต้ซับในสีขาวแบบนั้น ครั้งสุดท้าย ก่อนที่เขาจะจัดการใช้มือหนาของตนฉีกกระชากซับในตัวนั้นให้หลุดพ้นออกไป จากร่างของแทฮยองจนไม่เหลือเอาไว้ซึ่งชิ้นดี จะเหลือก็มีเพียงแต่แกนกายของแทฮยองที่กำลังตั้งขึ้นมาได้ในระดับหนึ่ง.. 

                ในตามปกติ.. ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม.. จอนจองกุกจะใช้นิ้วของเขาเข้าไปก่อนใช่ไหม? เพราะเพื่อที่จะให้ทางช่องท้องของอีกฝ่ายปรับตัวได้โดยดีและลดแรงเจ็บกับอีกคนที่อาจจะเกิดขึ้นมาได้.. 

                หาก แต่ว่าในครั้งนี้ ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่จอนจองกุกได้ดื่มเข้าไปตั้งแต่แรก รวมทั้งอารมณ์ที่ค้างจากหญิงสาวที่ตนกำลังนัวอยู่ด้านข้างนั้นในตอนที่แทฮยองได้โทรไปหาเขาจนทำให้จอนจองกุกรู้สึกขัดจังหวะ 

                จึง ทำให้จอนจองกุกถอดกางเกงทั้งหมดของตนออกอย่างไม่รีรออะไรและจัดการเสียบแกน กายแข็งแรงของเขาเข้ามาที่โพรงช่องท้องทางสีสวยนั้นของแทฮยองอย่างรวดเร็ว จึงทำให้คนใต้ร่างที่นอนอยู่บนขั้นบันไดนั้นต้องเบิกตากว้างขึ้นมาอันเนื่อง มาจากว่าเขายังไม่สามารถปรับร่างกายของตนให้ยืดหยุ่นได้พอสมควร.. 

                มันไม่เสียว.. ไม่.. ไม่เลยสักนิด.. แต่มันเจ็บ เจ็บมาก..  

                เจ็บราวกับว่าในส่วนอ่อนไหวตรงนั้นของแทฮยองมันจะฉีกออกจากกันเสียให้ได้.. 

                "มะ.. มึง กูเจ็บ..เอาออกไปได้ไหม.. กูขอ" แทฮยองเอ่ยอ้อนวอนอีกคนในขณะที่ส่วนส่วนนั้นก็กำลังเคลื่อนไหวและเข้าไปจนสุดทางของแทฮยองอยู่ไม่หยุดหย่อน 

                หากแต่ว่าสิ่งที่แทฮยองได้กลับมานั่นก็คือสีหน้าและความสะใจของจอนจองกุกที่มอบมาให้เขาเพียงแค่นั้น... 

                "อยากได้หรอ? หึ.. ไม่!"  

                จอน จองกุกเอ่ยบอกเพียงแค่นั้นก่อนจะขยับเขยื้อนส่วนแกนกายของเขาที่ใหญ่พอสมควร เสียดสีไปกับทางช่องท้องสีสวยในร่างกายของแทฮยองอย่างไม่ใยดีอะไรกับความ ทุกข์ของอีกคน ขอเพียงแค่เขาเสร็จก็พอ.. เพียงแค่นี้.. 

                ขยับปรับระดับทวีความรุนแรงของตนมากยิ่งขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้แทฮยองยิ่งเจ็บมากขึ้นไปเท่านั้น มือบางของแทฮยองจับเข้าไปที่ราวบันไดอย่างยากลำบาก นิ่วหน้าลงเมื่อจอนจองกุกทวีความรุนแรงของตนมากยิ่งขึ้นจนเกินกว่าร่างกายของแทฮยองจะทนไหว.. 

                เจ็บ.. เจ็บที่สุด..  

                ไม่ไหวแล้ว.. แทฮยองไม่ไหวแล้ว 

                "อ๊าาาา.." จอนจองกุกเอ่ยพึมพำขึ้นในลำคอของตนอย่างพอใจและสุขสมเมื่อน้ำรักสีขาวของเขา ถูกปลดปล่อยออกมาจนชุ่มกับโพรงช่องท้องของอีกคนและในบางส่วนนั้นก็ได้เลอะ ออกมานอกโพรงจนไหลย้อนลงมาใต้หว่างขาเนียนขาวแบบนั้น 

                ช่างสร้างความพึงพอใจให้กับจอนจองกุกเสียเหลือเกิน 

                "เสร็จแล้วใช่ไหม.. ฮึก.."  

                เสียง ครางปนสะอื้นของแทฮยองที่ดังออกมาหลังจากที่จอนจองกุกถอนแกนกายของเขาออก จากร่างของแทฮยองไปแล้ว คนตัวเล็กเอ่ยพูดอย่างยากลำบากพลางสะกดกลั้นเอาไว้ซึ่งเสียงสะอื้นของตัวเอง ที่กลั้นมาตั้งแต่ตอนเริ่มต้น 

                ร่างบางหุบขาลงในทันทีพร้อมกับหดขดตัวลงอย่างรวดเร็วนั้นทำให้จอนจองกุกที่พึ่งเสร็จกับกิจกรรมของลงตนไปต้องขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างสงสัย 

                และ เมื่อความสงสัยของเขามีมากจนทนต่อไปไม่ได้ มือหนาจึงเอื้อมไปจับที่ขาอ่อนของคนใต้ร่างก่อนจะยกขึ้นมาดูเพราะสงสัยเสีย เหลือเกินว่าทำไมแทฮยองต้องรีบหดตัวลงแบบนี้.. 

                และแล้วจอนจองกุกก็ต้องหายสงสัยและเข้าใจ เขาเบิกตากว้างขึ้นทันทีอย่างตกใจเล็กน้อยกับภาพตรงหน้าที่เห็น.. 

                เข้าใจแล้วหล่ะ ว่าสิ่งหล่อลื่นของแทฮยองมาจากไหน.. 

                ก็โลหิตที่ไหลอยู่ระหว่างหว่างขาเนียนแบบนั้นมันไหลออกมาเยอะมา ไหลออกมาเยอะจนผสมปนเปกับคราบน้ำสีขาวขุ่นของจอนจองกุกจนเลอะท่วมกับขั้นบันไดอยู่มากเลยทีเดียว